Toen ik net fotografeerde zei iemand tegen me; “er is maar één foto nodig die er voor zorgt dat je ‘gezien’ wordt en deuren opent. Misschien heb je hem zelfs al gemaakt.”

Zo’n foto maak je niet bewust in de zin van ‘ik ga eens even een wereldfoto maken’

Maar het ontstaat wel als je fotografeert waar je hart ligt, als een onderwerp dicht bij je ligt en je raakt. Dan ben je ook in staat om een ander te raken.

Nog tijdens mijn opleiding aan de FVS in Amsterdam kwam er ‘zo maar’ iets op mijn pad.

Voor mij gevoel is dat vaak ‘zo maar’ of ‘vanzelf’ maar dat is natuurlijk niet zo.

Als je in situaties (zakelijk of prive) verteld over je passie dan ontstaan er dingen.

Met je enthousiasme en passie komen er dingen in beweging.

Voor dit blad moest ik een portret maken van de zwemvereniging ZPCH en van deze vereniging was bekend dat zij naar het nieuw te bouwen sportcomplex ‘Huis van de Sport’ zouden verhuizen.

Ik zag meteen een foto voor me van een zwemster in vol ornaat op een startblok in de klein midden in de polder ‘Hier gaat het straks gebeuren’.

Maar de bouw was al begonnen en ik vond dat ik dan ook echt vast moest houden aan het idee. Dus werd het een shoot op de eerste betonlaag van het sportcomplex.

Uiteraard ging hier overleg met de aannemer, uitvoerder en de vereniging aan vooraf.

Dit was het begin van een bijzonder project want via de coördinator van de vereniging kwam de gemeente bij mij. (Dank aan Ben)

Om vervolgens er ook een echte serie uit kwam moest ik zelf heel hard trekken aan welke sporters er op de foto’s konden komen.

Maar omdat het project mij in mijn voorliefde voor sport raakte wilde ik dit maken. Ik kon me voorstellen (als oud sporter) dat sporters niet konden wachten tot dit geweldige sportcomplex open zou gaan en ze hier daadwerkelijk kunnen sporten. Dat wilde ik met deze serie laten zien.

In december 2012 stond een open dag gepland op een zaterdag. Een uitgelezen kans om veilig foto’s te maken en de bouwers niet in de weg te lopen. Na een nieuw bezoek aan het complex kon ik niet wachten met fotograferen en heb ik mijn dochters ingezet en de dochter met vriendin van een goed vriendin van mij. Het vroor, maar de zon scheen en zorgde voor een prachtig lijnenspel. Er zat nog geen dak op het gebouw en er waren nog geen muren, fijn dat je dochters dan toch in badpak en turnpak voor je willen poseren. Bedankt Eline, Annick, Lotte en Kim.

Misschien vraag je je af of ik er lang over nadenk hoe je de foto wil maken en met welke instellingen, maar gek genoeg liep ik de hal in en zag ik meteen wat ik wilde maken. Zelfs met beperkte flitsmiddelen die ik toen had. Alles klopte.

Die dag maakte ik een foto waarvan je wel kan zeggen dat die het begin was van heel veel mooie dingen…..

De hele serie vindt je op mijn website bij

https://renatajansen.nl/#1847

Instellingen: 1/200 f6.3 ISO 100 40mm (groothoek lens 17-40, f4.0)

ingeflits met reportage flitser op statief met witte paraplu